The Hamptons
Door: Elza
Blijf op de hoogte en volg Elza
19 Augustus 2008 | Nederland, Amsterdam
Neem een Nederlandse hoer, knip 30 cm van haar rokje af, denk er 10 kg extra vet bij, giet er een paar liter bier in, steek een peuk in de mond en je hebt de gemiddelde Engelse vrouw die uitgaat. Ik denk niet dat de culture shock van Nederland-Ghana groter zal zijn dan die van Nederland-Engeland. Uitgaan in Southampton roept vragen bij je op als ‘Wat stelt beschaving voor?’ en ‘Zijn die tientallen jaren feminisme voor niets geweest?’. Gelukkig wist Kelly een leuke tent, de Soulcellar, en daarna de Junk, een voormalige striptent waar nu degelijke dj’s een set afdraaien, soms onderbroken door enkele Nijmegenaars die ‘Broek uit!’en ‘Speuluh!’ roepen.
Afgelopen vier dagen in Southampton geweest bij Kelly, oud-Brom-huisgenoot, samen met Meneka en Steven. Kelly doet onderzoek naar paarden, althans ze doet een poging daartoe (haar begeleidster heeft een burn-out en de gewoonte onvindbaar te zijn). Het was zeer leuk, dus vandaar dat ik jullie nu toch nog vanachter mijn Nijmeegse stekkie een verhaaltje toezend. Na een vlucht met RyanAir (best fijn vliegen, al is het minder dat de veiligheidsvoorschriften op de stoel zijn geplakt, zodat je de hele vlucht tegen pictogrammetjes aankijkt van mensen die wegvluchen van rook of van een glijbaan de leegte inglijden - wat ons btw op de volgende prangende vraag bracht: hebben vliegtuigen eigenlijk rubberboten aan boord?) kwamen we donderdag aan in het huis van Ray waar Kelly een kamertje huurt. Ray is een 50+-vrijgezel die een fetish heeft voor kneuterige Engelse antiek en die verder onderdak biedt aan een enorm hondachtig ding genaamd Bilbo, kat Jake, een stel vissen, een schildpad die poept als je ontbijt en een vaas lelijke bloemen voor de open haard. Verder aardige kerel.
New Forest verkend, waar paarden en koeien vrijelijk door de natuur sjouwen. Daarna een pub ingedoken waar we vlakbij de tafel van een Nederlandse jongen zaten die tegenover een paar Poolse meiden flink aan ’t opscheppen was. ‘In Holland this, in Holland that...’. Wij hadden de neiging tegen de Poolse meisjes te zeggen: ‘In Holland we call this a looser’. Maar we waren al snel afgeleid door pintjes bier en hompen vlees.
Volgende dag met vrienden van Kelly uit Chili Southampton bekeken. De belangrijkste les die we leerden: ‘Southampton sucks’. Toch een mooie begraafplaats bekeken (waar Kelly danig in de war raakte door joodse letters en ons vertelde dat daar chinezen lagen) en een ‘medieval wall’ gespot. Door elk stukje wall mee te pikken waren we toch al snel een paar uurtjes zoet alvorens de pub weer riep en Andres zijn eten op de grond liet vallen nadat ik hem had gevraagd wat zijn ‘backname’ was.... Daarna naar The Hobbit getogen alwaar beginnende Arctic Monkietjes liedjes speelden waar Giel misschien op zou kicken, gezien zijn matige muzieksmaak. Feitje: in Southampton parkeren mensen bij de haven hun auto en gaan vervolgens vanuit de auto naar een keilelijk uitzicht zitten kijken, ook als ’t lekker weer is.
Volgende dag Bath, mooie stad en ’s avonds dus het stapfestijn temidden van Engelse chaffs (mooi woord: chaff...= tuig). Bij het bushokje pikten we een halve Ier/halve Engelsman op (samen dus één persoon) die ons de rest van de avond vergezelde omdat ie geen zin had om zijn dronken vriend uit de kroeg op te pikken. Los gegaan in de Junk waar we aan de praat raakten met vanalles en nog wat die als gemeenschappelijke kenmerk hadden dat ze Nederlands vet vinden. Maar dat zijn we ook. Nog een Nederlandse les weggegeven: ‘Een eenvoudige doch voedzame maaltijd’ en ‘Krijg de tyfus’ en ‘Rot op’ en ‘Vreetzak’. Iedereen wil toch altijd voornamelijk in een andere taal leren schelden.
Daarna nog een dagje strand in Bournemouth. Heerlijk. We maakten ons enkele keren schuldig aan strandvandalisme, een nieuwe stroming. Dat houdt in dat je tegen zandkastelen schopt. Er stonden geen kindjes bij hoor. We hadden bedacht dat we anders zouden zeggen: ‘Laat dit een les voor je zijn, alles wat je in dit leven opbouwt, gaat kapot’. Grapje natuurlijk.
Na nog ’n drankje bij een hippe pubclub-iets, een weldadige take-away Indiase maaltijd die ik hedentendage nog altijd opboer en een kort slaapje togen we weer richting Nederland. Lichtelijke stress, omdat we laat waren en de security bij mij piepende armbanden vond, bij Steven kaas dat op een ‘liquid’ leek (maar waarvan de douaneman al snel zei: ‘Cheesetest positive’.) en bij Meneka rees het vermoeden dat hij het vliegtuig op wilde blazen met z’n tandpasta. Maar alles gered en veilig geland samen met de Witte Raaf (dat is inside humor) in Eindhoven.
Nu aant poetsen geweest in m’n kamer. Ik kom opeens op plekken waarvan ik niet wist dat ze bestonden en waarvan ik al helemaal niet wist dat ze vies konden worden. Ook schoonmaken is een ontdekkingsreis. Ik heb zelfs mijn deur gepoetst, daar zaten allemaal zwarte vegen op. Gosh, misschien moet ik vaker m’n handen wassen (maarja, ik heb van jongs af aan al het idee: als ik later naar Afrika ga, kan ik ook niet overal mijn handen wassen).
Verder nu met hoofdpijn van perfectionisme m’n Creative Zen (ik denk dat ik dat woord zeker vijf keer per dag laat vallen) aan ’t inrichten voor de Big Trip. Hebben jullie nog liedjestips? Dit vraag ik aan de mensen die iets van muziek weten. Marco Borsato is geen muziek.
Volgende avontuur is écht uit Ghana, tenzij Burgum iets interessants in petto heeft. Wie weet heeft de Poi-Mar iets nieuws op de spaarkaarten (Poi-Mar is trouwens de vetste supermarkt on earth en hun zegelactie is ongeëvenaard).
Liefs Elza
Afgelopen vier dagen in Southampton geweest bij Kelly, oud-Brom-huisgenoot, samen met Meneka en Steven. Kelly doet onderzoek naar paarden, althans ze doet een poging daartoe (haar begeleidster heeft een burn-out en de gewoonte onvindbaar te zijn). Het was zeer leuk, dus vandaar dat ik jullie nu toch nog vanachter mijn Nijmeegse stekkie een verhaaltje toezend. Na een vlucht met RyanAir (best fijn vliegen, al is het minder dat de veiligheidsvoorschriften op de stoel zijn geplakt, zodat je de hele vlucht tegen pictogrammetjes aankijkt van mensen die wegvluchen van rook of van een glijbaan de leegte inglijden - wat ons btw op de volgende prangende vraag bracht: hebben vliegtuigen eigenlijk rubberboten aan boord?) kwamen we donderdag aan in het huis van Ray waar Kelly een kamertje huurt. Ray is een 50+-vrijgezel die een fetish heeft voor kneuterige Engelse antiek en die verder onderdak biedt aan een enorm hondachtig ding genaamd Bilbo, kat Jake, een stel vissen, een schildpad die poept als je ontbijt en een vaas lelijke bloemen voor de open haard. Verder aardige kerel.
New Forest verkend, waar paarden en koeien vrijelijk door de natuur sjouwen. Daarna een pub ingedoken waar we vlakbij de tafel van een Nederlandse jongen zaten die tegenover een paar Poolse meiden flink aan ’t opscheppen was. ‘In Holland this, in Holland that...’. Wij hadden de neiging tegen de Poolse meisjes te zeggen: ‘In Holland we call this a looser’. Maar we waren al snel afgeleid door pintjes bier en hompen vlees.
Volgende dag met vrienden van Kelly uit Chili Southampton bekeken. De belangrijkste les die we leerden: ‘Southampton sucks’. Toch een mooie begraafplaats bekeken (waar Kelly danig in de war raakte door joodse letters en ons vertelde dat daar chinezen lagen) en een ‘medieval wall’ gespot. Door elk stukje wall mee te pikken waren we toch al snel een paar uurtjes zoet alvorens de pub weer riep en Andres zijn eten op de grond liet vallen nadat ik hem had gevraagd wat zijn ‘backname’ was.... Daarna naar The Hobbit getogen alwaar beginnende Arctic Monkietjes liedjes speelden waar Giel misschien op zou kicken, gezien zijn matige muzieksmaak. Feitje: in Southampton parkeren mensen bij de haven hun auto en gaan vervolgens vanuit de auto naar een keilelijk uitzicht zitten kijken, ook als ’t lekker weer is.
Volgende dag Bath, mooie stad en ’s avonds dus het stapfestijn temidden van Engelse chaffs (mooi woord: chaff...= tuig). Bij het bushokje pikten we een halve Ier/halve Engelsman op (samen dus één persoon) die ons de rest van de avond vergezelde omdat ie geen zin had om zijn dronken vriend uit de kroeg op te pikken. Los gegaan in de Junk waar we aan de praat raakten met vanalles en nog wat die als gemeenschappelijke kenmerk hadden dat ze Nederlands vet vinden. Maar dat zijn we ook. Nog een Nederlandse les weggegeven: ‘Een eenvoudige doch voedzame maaltijd’ en ‘Krijg de tyfus’ en ‘Rot op’ en ‘Vreetzak’. Iedereen wil toch altijd voornamelijk in een andere taal leren schelden.
Daarna nog een dagje strand in Bournemouth. Heerlijk. We maakten ons enkele keren schuldig aan strandvandalisme, een nieuwe stroming. Dat houdt in dat je tegen zandkastelen schopt. Er stonden geen kindjes bij hoor. We hadden bedacht dat we anders zouden zeggen: ‘Laat dit een les voor je zijn, alles wat je in dit leven opbouwt, gaat kapot’. Grapje natuurlijk.
Na nog ’n drankje bij een hippe pubclub-iets, een weldadige take-away Indiase maaltijd die ik hedentendage nog altijd opboer en een kort slaapje togen we weer richting Nederland. Lichtelijke stress, omdat we laat waren en de security bij mij piepende armbanden vond, bij Steven kaas dat op een ‘liquid’ leek (maar waarvan de douaneman al snel zei: ‘Cheesetest positive’.) en bij Meneka rees het vermoeden dat hij het vliegtuig op wilde blazen met z’n tandpasta. Maar alles gered en veilig geland samen met de Witte Raaf (dat is inside humor) in Eindhoven.
Nu aant poetsen geweest in m’n kamer. Ik kom opeens op plekken waarvan ik niet wist dat ze bestonden en waarvan ik al helemaal niet wist dat ze vies konden worden. Ook schoonmaken is een ontdekkingsreis. Ik heb zelfs mijn deur gepoetst, daar zaten allemaal zwarte vegen op. Gosh, misschien moet ik vaker m’n handen wassen (maarja, ik heb van jongs af aan al het idee: als ik later naar Afrika ga, kan ik ook niet overal mijn handen wassen).
Verder nu met hoofdpijn van perfectionisme m’n Creative Zen (ik denk dat ik dat woord zeker vijf keer per dag laat vallen) aan ’t inrichten voor de Big Trip. Hebben jullie nog liedjestips? Dit vraag ik aan de mensen die iets van muziek weten. Marco Borsato is geen muziek.
Volgende avontuur is écht uit Ghana, tenzij Burgum iets interessants in petto heeft. Wie weet heeft de Poi-Mar iets nieuws op de spaarkaarten (Poi-Mar is trouwens de vetste supermarkt on earth en hun zegelactie is ongeëvenaard).
Liefs Elza
-
19 Augustus 2008 - 06:19
Alco:
Goeiemorgen Elza,
Nu ik mijn e-mails check, lees ik ook jouw berichtje. Leuk om te lezen en ben blij dat je plezier hebt en geniet van het leven. Als wereldse meid moet je alles een keer meemaken (en het goede behouden)
Jouw verhalen zijn lekker gespeend van "jouw humor" en jouw verfrissende kijk op de wereld, echter als ik dit vehaal nu vergelijk met jouw verhalen van je India aventure "tig" jaren geleden, waar ik erg van genoten heb dan bespeur ik een kleine verandering in de manier van schrijven. Misschien komt mede door de kater van al die Engelse vloeistoffen die rijkelijke door je lichaam stroomden. Een jetlag krijg je dan al gauw. Ook krijg je wat huisvrouwachtige trekjes en praat, misschien is dit een gevolg van al die "lovers" in de afgelopen tijd. Misschien overdrijf ik wel een beetje. Voordat je aan je grote uitdaging Ghana begint, zie ik je nog wel in Burgum. Groetjes Alco.
PS neem maar wat extra zegelkaarten mee naar Ghana en vraag iedereen om je af en toe een kaart of brief te sturen met Poimar zegeltjes. Dan kun je in Ghana toch plakken. Deze zegeltjesziekte is typische Nederlands en komt niet voor in Africa. Dus als we naar 3-1/2 maanden vragen wat mis je het meest dan horen natuurlijk, broodje kaas, kroket, chocoladehagel én zegeltjes van de Poimar. Oké, ook de lekkere pruimentaart van Papa :)
-
19 Augustus 2008 - 09:40
Kelly:
Heee El!!
Komt dat ff goed uit!!! Een mooi stukje over afgelopen weekend, hoef ik alleen maar even het linkje op mijn waar-ben-jij te zetten ;-) ideaal. Enne volgens mij moeten we Alco de volgende keer ook maar eens uitnodigen op het eten, volgens mij heeft hij nog wel wat mooie weetjes over de elza van vroeger hihi. Geniet nog ff met volle teugen van het o zo mooie Frieslan en alvast een goede reis.
Dikke KUS -
19 Augustus 2008 - 10:59
Tjitske:
Jeeej, elzawaarbenjijnu is weer los. Dat wordt weer maanden genieten van je verhaaltjes!! Tipjes qua muziek: Batucada Sound Machine, Salmonella Dub, Elemeno p (vooral Little things is heeeeeeel dansbaar) natuurlijk kan Piter (us piter) wilkens ook niet ontbreken haha! Hey schat, ik zie je snel!!!!MET BROODJES VAN DE POIMAR!!!! -
19 Augustus 2008 - 19:37
Majanie:
Hoi Elza,
Heb je al (te) lang niet gezien, en dat gaat door jouw reis voorlopig ook niet gebeuren...Heel veel plezier, ik hou je in de gaten!
Liefs Majanie -
21 Augustus 2008 - 16:06
Lotte:
He Elza,
We hadden je gewaarschuwd!!!
Ik zit nu bij een cyberchinees in paramaribo met te weinig tijd op de teller dus ik houdt het kort.
Het klinkt alsof het een geweldige vakantie vol ervaringen was. Heel veel succes met pakken en poetsen nog. En vooral afscheid nemen. Geniet genoeg in Ghana en ik volg je vanuit cyberchinezen in paramaribo op de voet.
Liefs Lotte -
21 Augustus 2008 - 19:25
Jelly:
Hele goeie reis Elza!! -
25 Augustus 2008 - 15:34
Karlijn:
Hej Elza!!
Goeie verhalen!! En die lees ik natuurlijk altijd graag ;) Ik wacht dus met smart op meer... Mijn muziektip: Silje Nergaard.
xkarl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
