Shake it with what your mamma gave you!

Stinkend naar mijn DEETspray en plakkend van het zweet zit ik nu op een balkonnetje in Accra, Ghana. Terug in de tropen! De klamme warmte, de geur, het leven op de straat, vrouwen in kleurige kleding met babietjes op de rug, reggae knalt uit autoboxen...Het broeit, siddert en leeft... Afrika!

Na afscheid van de Poi-Mar, de familie, het geliefde poolcentrum in Bergum waar ik met Willemke en de pas uit Nieuw-Zeeland teruggekeerde Tjitske genoot van de laatste Hoegaarden (barvrouw: ‘Ga je naar Ghana? Hoe heten de mensen daar dan? Ghanezen ofzo?’) en Susanne en Matthias in Amsterdam die heerlijk Marokkaans voor me hadden gekookt, klommen we in het vliegtuig alwaar een vriendelijke steward ons een beetje sedeerde door een gepaste hoeveelheid Baileys. In de vliegtuigcinema: 21 (aardige film) en puntjepuntje Las Vegas, een drakerige clichéfilm met Cameron Diaz en Ashton Kushter waar ik me zoals gewoonlijk meer identificeerde met de jongen die z’n sokken in z’n kamer laat slingeren dan met het meisje dat flipt bij het zien daarvan.

Na een heel aantal uren kwam dan Ghana in zicht en och, adrenaline hoor! Mijn halve vriendenkring bevindt zich in de tropen, ben zelf twee keer naar India geweest, internet en de McDonalds zijn overal, dus het lijkt allemaal ’n beetje ‘been there, done that, net als iedereen’, maar als je daar dan zo landt en plotseling omringt wordt door Afrikanen dan is ’t toch echt wel ‘wow, wow, wow....Africa!!!!’

Daniël, de chauffeur van Tineke & Warren Dodd (kennissen), wachtte ons op op het vliegveld. Hij is wat veel Ghanezen lijken te zijn: vriendelijk, goedlachs en open. Hij staat nu tot onze beschikking en we voelen ons soms net vier Paris Hiltonnetjes als de SUV voorrijdt en we door Accra worden vervoerd. De fellowship bestond de eerste avond uit: Henke (coassistent in Berekum), Merel (coassistent in Berekum), Jeroen (vriend van Merel), Anja (coassistent in Techiman), Mark (vriend van Anja), Mariëlle en ik. Na chinees eten, een biertje, een worsteling met de klamboe die als een slap net over me heen hing tot ik ‘m wilde vasthaken aan het gordijn en ik het gordijn van het raam sloopte, viel ik in een heerlijk diepe slaap. Nu zijn we nog met z’n viertjes over (Henke, Merel, Mariëlle en ik).

Ghana komt vriendelijk en vertrouwd over (misschien voor een deel te danken aan het feit dat mobiele nummers hier net als het netnummer van Nijmegen met 024 beginnen). Ik sta bloot aan nonstop Indiaflashbacks die ik toch maar wat voor me probeer te houden, omdat ik anders zo’n irritant wijf wordt dat steeds zegt: ‘In India....’ Zo op het eerste gezicht lijkt het hier westerser, minder chaotisch en druk dan in India en de mensen zijn toegankelijker. En de jongens dragen mooie spijkerbroeken, ook een groot verschil. De vrouwen zien er zelfbewust en mooi uit. Vaak hebben ze een kont waar je zo op kunt zitten, ik bedoel als tweede persoon dan. Thuis wordt je vaak vooral op de gevaren van een land gewezen, zodat je half het idee hebt dat Afrika één grote malariamug is, klaar om je met de dood te injecteren, en waar je al snel belaagd wordt door hitsige mannen, maar eenmaal hier lijken de gevaren klein. Wat niet wegneemt dat we voorzichtig blijven en ons ondersprayen met DEET (elk mugje dat je ziet is een potentiele killer is) en de uitnodiging van acht Ghanese mannen die ons wilden meenemen naar een reggaefeest (“Shake with what your mamma gave you!!!’’) vriendelijk doch beleefd hebben afgeslagen.

We willen zo weer de straat op om anekdotes te verzamelen. Nog één belangrijke mededeling: mijn adres in Techiman:

Holy Family Hospital
c/o student doctor Elza Zijlstra
P.O. Box 36
Techiman B/A
Ghana

Dus kom maar op met geparfumeerde brieven en zakken drop. En oja, voor smsjes:
+233 240230272.
Oja, en Marielles site voor visie 2 op de zaak: www.marielleghana.waarbenjij.nu.

Taken voor de komende tijd: kokosmelk drinken, slippers kopen, Ghanezen doorgronden, sociologische observaties doen zodat jullie van deze site kunnen leren en niet in het open riool vallen. Ik geloof dat we ons hier wel gaan vermaken.

heel veel liefs Elza